Vanmorgen bij de bakker hetzelfde liedje. Mensen die haastig rondturen of ze toch niet een plaatsje in de rij zouden kunnen opschuiven zodat ze sneller weer verder kunnen met hun dagelijkse moeten... was zaterdag niet de eerste dag van het weekend wat toch een tweedaags baken van rust zou moeten zijn in een drukke week?
Wat een contrast met het langzame leven in Frankrijk. Een bezoekje aan de bakker duurt al snel een paar uur want er valt ook nog een kopje koffie te drinken in de lokale bar-tabac met een kennis die men al een 24-uur durende eeuwigheid niet meer gezien heeft. Dat kopje koffie loopt al snel uit tot het nuttigen van een pastis want het is toch al snel 11u en wie ontbijt nu nog op zo'n uur. Het stokbrood eet je toch gewoon op bij het middagmaal...
Ik moet eerlijk zijn het heeft een tijdje geduurd voor ik me heb kunnen aanpassen aan het traagjes voortkabbelende leven van het zuiden, en veel mensen zullen het waarschijnlijk saai en weinig uitdagend vinden, maar eens je het gewoon bent en eens je de kunst van het zuiden tot de jouwe hebt gemaakt dan wil je nooit meer iets anders.
Ik kan dus maar één ding besluiten. Vlaanderen is gek en heel kortzichtig als het om l'art de vivre gaat. Wat heb je aan een leven als het je voorbijflitst? Misschien een naief besluit voor velen maar voor mij het enige mogelijke.
En nu ga ik proberen om iemand de kunst van het ontbijten bij te brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten