Deze middag nog eens naar één van de mooiste films gekeken die ik ooit gezien heb. Een film die iedereen die een beetje gevoel voor melancholie heeft, gezien zou moeten hebben. Niet alleen de film zelf maakt het de moeite waard om hem te bekijken, ook het verhaal achter de film is beklijvend. Hoofdacteur Massimo Troisi (de postbode, en in dit fragment de man die de microfoon in zijn handen heeft) stelde een zware hartoperatie uit om de film te kunnen draaien. Eén dag nadat alles gefilmd was kreeg hij een fatale hartaanval. Van een leven voor de kunst gesproken. In dit fragment neemt postbode Mario geluiden op om die dan op te sturen naar Pablo Neruda (gespeeld door Phillipe Noiret). De wereldberoemde dichter verbleef een tijd in het dorp van Mario en had een grote invloed op zijn levens- en liefdesverhaal. Prachtige tijdloze, rustig voortkabbelende film zoals bijna alleen rustig voortkabbelende films prachtig en tijdloos kunnen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten