Society, I hope you're not lonely without me

Een twaalftal jaar geleden volgde ik via internet de beklimming van de Mount Everest door een groep Amerikaanse klimmers en "toeristen". Ik denk dat het één van de eerste keren was dat zoiets kon gevolgd worden via internet en omdat het toen nog mijn droom was om ook ooit het dak van de wereld te bereiken was ik zeer geinteresseerd in de vorderingen die de groep maakte. Enkele dagen later bleek de topdag één van de rampzaligste te zijn in de geschiedenis van de Mount Everest met acht doden tijdens een verrassende storm. Eén van de overlevende klimmers die dag was Jon Krakauer die later een verslag van die fatale dag in het tijdschrift Outside schreef en nog later een boek schreef over de beklimming "Into thin Air". Nadat ik het boek gelezen had ging ik op zoek naar andere boeken van Krakauer omdat zijn stijl mij toen nogal aansprak.
Zo kwam ik terecht bij het verhaal van Chris McCandless dat Jon Krakauer in "into the wild" vertelde. Er zijn tot op heden maar weinig non-fictie verhalen (om niet te zeggen geen) die mij op zo'n overweldigende manier naar de keel gegrepen hebben en ik denk niet dat er nog zullen volgen. Het verhaal van McCandless is tegenwoordig op tal van sites in het kort (of lang) te vinden denk ik maar een aantal weken geleden kwam ik te weten dat het boek verfilmd werd door Sean Penn (één van mijn favoriete regisseurs). Aanleiding tot mijn ontdekking was "Guaranteed" van Eddie Vedder dat ik op Radio 1 hoorde en dat ik nadien op i-tunes teruggevonden heb. Bleek dat het nummer deel uitmaakt van de soundtrack van "Into the wild", de verfiming van het verhaal van McCandless.
Om een lang verhaal kort te maken... Ik heb de moed nog niet gehad om de film te bekijken omdat hij teveel emoties zou losmaken wegens vroegere gebeurtenissen. Ik heb wel al de moed gehad om de soundtrack te beluisteren en telkens opnieuw word ik er heel stil door. Dit is naar mijn persoonlijke mening de mooiste soundtrack van de laatste jaren.

Geniet ervan